1993
Zo ruiter, zo zoon

In 1993, het jaar dat Ludo Philippaerts afscheid neemt van Darco, zien twee nieuwe toppers het levenslicht. Geen veulens, wel klasseruiters in spe: de tweeling Nicola en Olivier.

De jongens vertoeven van kindsbeen af in het paardenmilieu. En Ludo zou Ludo niet zijn als hij voor zijn lievelingen geen speelpony’s laat rondrennen op het erf. Toch moet niets: Ludo en Veronique geven hun oudste zonen alle vrijheid om hun eigen weg te gaan. Olivier en Nicola proberen voetbal, tennis en zwemmen uit, maar rond hun zesde krijgt de microbe van het paardrijden ook hen te pakken. Nicola wordt lid van de Landelijke Rijverenigingen (LRV), zijn pa achterna.

2006
Bij de beste ponyruiters

Nicola laat zich meteen opmerken: net als zijn broer mag hij zich tot de beste ponyruiters van de LRV rekenen. Het duurt ook niet lang voor hij kennismaakt met de internationale paardensport: vader Ludo laat Nicola geregeld deelnemen aan ponyproeven op grote concoursen.

Jongens worden natuurlijk groot en pony’s ruimen stilaan plaats voor paarden. Nicola leert uit de rijke ervaring van zijn vader en presteert hoe langer hoe sterker. Hij luistert 2006 op met deelnames in Parijs en Brussel en op het Belgisch kampioenschap in Nieuwpoort en Brugge. Een jaar later volgen de bekers al.

Zo haalt Nicola het podium met een derde plaats op het Limburgs kampioenschap tijdens CSI** in Hasselt. Op het Europees kampioenschap in het Duitse Freudenburg schittert hij als vierde, met Top Chiara di Luna.

Ook zijn ponycarrière krijgt een passend sluitstuk: op het Belgisch kampioenschap kan niemand tippen aan Nicola’s klasse.

2009
Olympisch goud bij de junioren

Nicola stapelt in zijn juniorjaren de ene leerrijke ervaring op de andere. Dat is een voorbereiding van onschatbare waarde op het seniorencircuit. De prachtprestaties die hij daarbij neerzet, vormen een extra stimulans: Nicola eindigt in 2009 tweede in het Belgisch kampioenschap voor junioren in Brugge en scoort op zijn eentje ook zilver in het Europees kampioenschap voor junioren in het Nederlandse Hoofddorp – met Nobel de Virton.

Een olympische gouden medaille? Die strijkt Nicola op wanneer hij met het Europese team deelneemt aan de jeugdolympiade in Singapore, 2010. Een jaar later behaalt Nicola een bronzen plak met het team, op het prestigieuze Europese kampioenschap voor junioren in Comporta. Paard van dienst? Carlos V.H.P.Z.

Daarmee zegt Nicola de junioren vaarwel. Tijd om zich te mengen tussen de grote jongens.