Na een deugddoende vakantie is de familie Philippaerts terug in België. Een deel van hen is voor heel even want Nicola en Olivier Philippaerts zijn meteen afgereisd naar Bazel waar ze deelnemen aan de vijfsterrencompetitie. Vooraleer ze richting Zwitserland trokken, namen ze nog heel even de tijd om terug te blikken op 2017 en vooruit te kijken naar 2018.
Voor Olivier Philippaerts was 2017 letterlijk een jaar van vallen en opstaan. “Bij aanvang van het seizoen ben ik gevallen en hield ik een hersenschudding over aan mijn tuimelperte. Het buitenseizoen was behoorlijk. Van het EK had ik mijn hoofddoel gemaakt. Ik heb er lange tijd naar toe heb gewerkt. Helaas kwam ik de dag voor de start van het EK opnieuw ten val met een schouderbreuk tot gevolg. Eén week later ging ik onder het mes en tot op de dag van vandaag ben ik nog aan het revalideren. Bij mijn comeback in Maastricht won ik meteen de GP. Na de toch wel moeilijke periode was dat een flinke opsteker. Dit jaar wil ik met H&M Legend of Love toewerken naar de Longines Global Champions Tour. Met Ikker wil ik deelnemen aan de landenwedstrijden. Maar dé ambitie van 2018 is een plaats te bemachtigen in de selectie die naar de wereldspelen in Tryon mag. Het wereldkampioenschap wil ik niet missen.”
2017 zal Nicola Philippaerts zich voor altijd herinneren als het jaar waarin hij Belgisch kampioen werd. “Ik heb het jaar net buiten de top 30 afgesloten en behalve het Belgisch kampioenschap wist ik geen andere topwedstrijd te winnen. Er waren veel goede resultaten alleen ontbrak, op het BK na, de kers nogal vaak. Ik probeer altijd op lange termijn te werken en in dat opzicht was de ontwikkeling van Chilli Willi opmerkelijk. Maar hij kan nog beter worden. Zo presteerde Chilli Willi beter tijdens het buitenseizoen als tijdens het de indoorcompetities. Net zoals Olivier heb ook ik mijn zinnen op Tryon gezet. Het wordt drummen voor de selectie maar gezonde concurrentie is niet erg. Daar word je net beter van.”
Het slotwoord is voor de pater familias Ludo Philippaerts “Een grand cru kunnen we 2017 niet noemen. Het was niet ons beste jaar maar het was ook geen slecht jaar. Voor Olivier was het letterlijk een jaar van vallen en opstaan. Nicola trad in mijn voetsporen en werd kampioen van België. Alle twee draaien al jaren mee. Ze zijn nog jong en kunnen zeker nog evolueren. Hetzelfde geldt voor hun paarden. In dat opzicht sluit ik me aan bij Nicola die heel tevreden is met de ontwikkeling van Chilli Willi. Anthony en Thibault hebben dit jaar heel veel vooruitgang gemaakt. Ik hoop dat ook zij dit jaar die lijn kunnen doortrekken. Op persoonlijk vlak was het voorbije jaar het drukste uit mijn carrière. Van 2018 verwacht ik in eerste instantie dat paard en ruiter gezond blijven. Dat is de basis van alles.”
